《蘭亭序》  永和九年，歲在癸丑，暮春之初，會(huì)于會(huì)稽山陰之蘭亭，修禊事也。群賢畢至，少長咸集。此地有崇山峻嶺，茂林修竹；又有清流激湍，映帶左右，引以為流觴曲水，列坐其次。雖無絲竹管弦之盛，一觴一詠，亦足以暢敘幽情。是日也，天朗氣清，惠風(fēng)和暢，仰觀宇宙之大，俯察品類之盛，所以游目騁懷，足以極視聽之娛，信可樂也。夫人之相與，俯仰一世，或取諸懷抱，晤言一室之內(nèi)；或因寄所托，放浪形骸之外。雖取舍萬殊，靜躁不同，當(dāng)其欣于所遇，暫得于己，快然自足，不知老之將至。及其所之既倦，情隨事遷，感慨系之矣。向之所欣，俯仰之間，已為陳跡，猶不能不以之興懷。況修短隨化，終期于盡。古人云：“死生亦大矣?！必M不痛哉！每覽昔人興感之由，若合一契，未嘗不臨文嗟悼，不能喻之于懷。固知一死生為虛誕，齊彭殤為妄作。后之視今，亦猶今之視昔。悲夫！故列敘時(shí)人，錄其所述，雖世殊事異，所以興懷，其致一也。后之覽者，亦將有感于斯文。

《lán tíng xù 》  yǒng hé jiǔ nián ，suì zài guǐ chǒu ，mù chūn zhī chū ，huì yú huì jī shān yīn zhī lán tíng ，xiū xì shì yě。qún xián bì zhì ，shǎo zhǎng xián jí 。cǐ dì yǒu chóng shān jun4 lǐng ，mào lín xiū zhú ；yòu yǒu qīng liú jī tuān ，yìng dài zuǒ yòu ，yǐn yǐ wéi liú shāng qǔ shuǐ ，liè zuò qí cì 。suī wú sī zhú guǎn xián zhī shèng ，yī shāng yī yǒng ，yì zú yǐ chàng xù yōu qíng 。shì rì yě ，tiān lǎng qì qīng ，huì fēng hé chàng ，yǎng guān yǔ zhòu zhī dà ，fǔ chá pǐn lèi zhī shèng ，suǒ yǐ yóu mù chěng huái ，zú yǐ jí shì tīng zhī yú ，xìn kě lè yě 。fū rén zhī xiàng yǔ ，fǔ yǎng yī shì ，huò qǔ zhū huái bào ，wù yán yī shì zhī nèi ；huò yīn jì suǒ tuō ，fàng làng xíng hái zhī wài 。suī qǔ shě wàn shū ，jìng zào bú tóng ，dāng qí xīn yú suǒ yù ，zàn dé yú jǐ ，kuài rán zì zú ，bú zhī lǎo zhī jiāng zhì 。jí qí suǒ zhī jì juàn ，qíng suí shì qiān ，gǎn kǎi xì zhī yǐ 。xiàng zhī suǒ xīn ，fǔ yǎng zhī jiān ，yǐ wéi chén jì ，yóu bú néng bú yǐ zhī xìng huái 。kuàng xiū duǎn suí huà ，zhōng qī yú jìn 。gǔ rén yún ：“sǐ shēng yì dà yǐ 。”qǐ bú tòng zāi ！měi lǎn xī rén xìng gǎn zhī yóu ，ruò hé yī qì ，wèi cháng bú lín wén jiē dào ，bú néng yù zhī yú huái 。gù zhī yī sǐ shēng wéi xū dàn ，qí péng shāng wéi wàng zuò 。hòu zhī shì jīn ，yì yóu jīn zhī shì xī 。bēi fū ！gù liè xù shí rén ，lù qí suǒ shù ，suī shì shū shì yì，suǒ yǐ xìng huái ，qí zhì yī yě 。hòu zhī lǎn zhě ，yì jiāng yǒu gǎn yú sī wén 。